Het verhaal van Jeroen

Hij rolt er bij toeval in, als hij in het dorp een spandoek ziet hangen. Vrijwilligers gezocht. ‘Ik heb gekeken op de website en informatie opgezocht. Er was ook een flyer voor mijn werk, want ook bij werkgevers is het vaak onbekend. De meeste mensen denken dat het allemaal grote incidenten zijn. Maar meestal ben je binnen een uur weer terug. Natuurlijk heb je weleens een grote brand en duurt het drie uur. Maar dat is één, twee keer per jaar.’
‘Iets’ voor een ander kunnen betekenen gaf de doorslag. ‘En de heldhaftige verhalen die je er gratis bij krijgt’, zegt hij met een lachje. Relativerend: ‘Het is vanuit je brandweerhart leuk als je een keer een goeie fik hebt. Maar ik heb dat nu een keer meegemaakt, en dan vind je het vooral zonde dat een pand niet meer te redden is.’

In goed overleg met de werkgever

Hij volgt de opleiding om zijn papieren te halen en is inmiddels al vier jaar brandweervrijwilliger en chauffeur in twee korpsen. In Krimpen aan de Lek werkt hij als projectengineer bij een bedrijf dat hijsgereedschap ontwikkelt om containerschepen te lossen. ‘Ik heb op mijn werk de afspraak dat ik zelf beoordeel of ik weg kan. Heb ik een vergadering waarbij ik niet weg kan, dan meld ik me vooraf af. Vrijwilliger zijn moet altijd in goed overleg met de werkgever.’

Bij de ploeg in goede handen

En met het thuisfront, zijn vrouw en drie kinderen. ‘Die drie vinden het allemaal interessant. Mijn vrouw raakt niet in de stress als de pieper gaat, maar er is toch altijd een beetje spanning. Is het ’s nachts, dan ligt ze wel weer te slapen als ik thuis kom, maar niet meer zo diep als gewoonlijk. Je weet dat je bij de ploeg in goede handen bent. Maar het is ook altijd weer fijn om thuis te komen.’

Praktijkopleiding erg leuk

De opleiding ging ‘m makkelijk af, zegt Jeroen. ‘Ik vond de theorie behapbaar. De praktijk vond ik erg leuk. Ik heb de dagopleiding gedaan, dan zit er tempo in.’ Hij leert meer dan alleen het brandweervak. ‘Je leert ook jezelf beter kennen en je leert dingen om thuis brand te voorkomen. Ik was al bhv’er op het werk, maar in de opleiding ga je er nog wat dieper op in. Ik heb nu ook enkele reanimaties meegemaakt. Dan sta je toch wat steviger in je schoenen dan alleen met een bhv-training.’