
Het verhaal van Jeroen
‘Pak aan die slang!’
Inmiddels mag hij zich wel leek-af noemen. Onder meer dankzij die opleiding die al aardig vordert. Maar ook omdat zijn ploegmaten elke uitruk aangrijpen om ‘m bij te spijkeren. Lachend: ‘Dan is het van: hier Jeroen, pak aan die slang, kun je mooi nog even afblussen.’ Hij praat met veel respect over de mannen die hem opvingen. ‘Een warm bad. Echt een warm bad. Ik had niet verwacht dat ik zo verwelkomd zou worden. Het zijn vakidioten die je overal bij betrekken. Supergretig om je te helpen. Geen vraag is te gek, je krijgt altijd antwoord. En uitgebreid ook. Daar word je zelf ook enthousiast van!’
Bhv-opleiding
Zijn brandweercarrière begint min of meer bij toeval. ‘Mijn zus was een keer op haar hoofd gevallen. Ik wilde weten wat je in die situatie moest doen. Dat was de aanzet om de bhv-opleiding te gaan doen. Dat beviel zo goed dat ik dacht: ik wil nog meer terug kunnen doen. En als vrijwilliger kun je wat terugdoen en tegelijkertijd blijven werken.’
Dat werk is in zijn woonplaats Klaaswaal, als coördinator van de webshop van het Goudwisselkantoor. ‘Mijn ervaring is dat de meeste werkgevers er wel sympathiek tegenover staan als je vrijwilliger wilt worden. Ze willen best meedenken. Ik mag zelf bepalen of ik ga of niet. Je kunt wel zeggen: ik kan dat zelf bepalen, maar in je onderbewuste wil je zo snel mogelijk naar die TS (brandweerjargon voor tankautospuit).’
Een goede stap geweest
Manschap voor z’n dertigste. Het vervult hem met trots. ‘Voor mij is het een goede stap geweest, om deel uit te maken van een korps dat een betere omgeving creëert. Ik zeg altijd: je kan de rest van je leven geld verdienen en dan heb je een goed leven gehad. Maar heb je ook iets terug gedaan? Als vrijwilliger kan je trots zijn en echt iets betekenen.’